Wieś Mała Frankowa 1 198 m n.p.m. ciągnie się doliną Frankowskiego Potoka. W połowie XVI wieku osiedlili się tutaj mieszkańcy zajmujący się hodowlą krów i owiec. W XVII wieku właścicielem całego Zamagurza był Juraj Horváth. W roku 1589 kupił on od Alberta Laszkého niedzickie państwo, a w roku 1953 kupił państwo krzyżaków Bożego Grobu w Lendaku. Natomiast w roku 1612 dostał państwo Czerwonego Klasztoru od króla Mateja II. Dnia 10 czerwca 1611 roku Juraj Horváth podarował Małą Frankową Łukaszowi Malcowi zastrzegając, że ówczesny sołtys będzie musiał wyciąć las i osiedlić tam 19 osadników. Każdy z osadników otrzymał po jednym łanie ziemi i 20 lat wolności. Po dwudziestu latach mieli zacząć płacić 4 razy w roku po 1 floréne, każdy osadnik musiał jeden dzień w roku iść orać, jeden dzień kosić pańskie łąki, jeden dzień siać, zalesiać oraz porządkować folwark. W roku 1611 były już zajęte wszystkie wolne pola w dolinie Frankovského i Osturnianskeho potoku. W roku 1892 we wsi wybuchła choroba, która nazwano „chrapka”. Prawdopodobnie była to grypa Hiszpańska. Objawami było puchnące gardło oraz duszenie. Zmarło wtedy około 33 dzieci oraz kilkanaście starszych osób. W roku 1910 mieszkało już we wsi 297 osób. W sierpniu 1960 wieś zaczęła mieć elektryczność. W roku 1979 Mała Frankova połączyła się z Wielką Frankową. Wieś przyjęła wtedy nazwę FRANKOVKA, jednak w roku 1990 miejscowości te się rozdzieliły. We wsi znajduje się zabytkowy kościół Św. Józefa. Wybudowany w roku 1895 na miejscu starej kaplicy. W kościele znajduje się ołtarz z II połowy XVII wieku a dzwon kościelny pochodzi z 1894 roku. Aktualnie w starym budynku szkoły z roku 1907 znajduje się galeria.